Nie mogę inaczej, ruszam do domu - Ukraińcy wracają do kraju

26 lutego 2022

Lucyna Wardecka

Na granicy polsko-ukraińskiej kolejki do przejścia ciągną się po obu stronach. Naprzeciw ludzi szukających schronienia w Polsce, ustawiają się Ukraińcy powracający do kraju. Kobiety usiłujące zabrać stamtąd swoje dzieci i mężczyźni gotowi walczyć za niepodległość ojczyzny. Obok nadziei determinacja, wściekłość i strach. Na Dworcu Zachodnim w Warszawie z Ukraińcami wyruszającymi do kraju w stanie wojny, rozmawiała Weronika Boczek.

- Jadę do Ukrainy. Moja rodzina tam została. To mój kraj. Tam są mogiły moich przodków. Dziękuję wszystkim Polakom za pomoc. Wrócimy, gdy wygramy tę wojnę – mówił Taras, mąż i ojciec.

Po wyłączeniu dyktafonu spojrzał reporterce prosto w oczy i wyznał: Idę na pewną śmierć.

- 12 lat przepracowałam w Moskwie. Czułam się tam jak u siebie. Wczoraj usłyszałam, że Rosja zabija moje dzieci. Zrozumiałam, że nie mogę inaczej. Przyleciałam do Warszawy, z której ruszam do domu. Do dzieci i wnuków – opowiadała zrozpaczona Ukrainka.

- W Ukrainie zostały moja matka i siostra. Muszę ich bronić. To mój obowiązek. Każdy Polak zachowałby się tak samo, gdyby to na jego kraj napadła Rosja – mówił 19-letni Sierhiej, a jego dziecięcą jeszcze twarz przepełniały wściekłość i strach.

Rozmów Weroniki Boczek z Ukraińcami powracającymi do kraju, posłuchać można tutaj: