Polska
Start
piątek, 17 listopada 2023, 00:00
Koniec
środa, 17 stycznia 2024, 00:00
Silva (Pedro Pascal) wyrusza konno przez pustynię w odwiedziny do znajomego szeryfa Jake'a (Ethan Hawke). Dwadzieścia pięć lat wcześniej zarówno szeryf, jak i Silva pracowali razem jako najemnicy. Silva odwiedza go, aby powspominać stare dzieje i tego wieczoru świętują swoje spotkanie. Po wspólnie spędzonej nocy Jake zdaje sobie sprawę, że powodem odwiedzin Silvy jednak nie są wspomnienia ich starej znajomości. To zupełnie inny powód, który poznamy w kinach 17 listopada 2023 r.
"Akcja filmu rozgrywa się w 1910 roku, a obaj mężczyźni są po pięćdziesiątce. Silva (Pedro Pascal) jest z pochodzenia Meksykaninem, jest postawnym facetem, nieuchwytnym, oszustem a jeśli trzeba, serdeczną osobą. Minęło dwadzieścia pięć lat odkąd ostatni raz widział szeryfa Jake'a (Ethan Hawke), surowego, nieodgadnionego, niemal przeciwieństwo Silvy.
Tej nocy w domu szeryfa jedzą gulasz ugotowany przez Jake'a, piją i kochają się. Następnego ranka Silva chce kontynuować imprezę, ale Jake'a, już w niczym nie przypomina mężczyzny z poprzedniej nocy. To jest sedno tej historii: kłótnia podczas ubierania się następnego ranka. W tej kłótni ujawniają się ukryte motywy (a także namiętność, która ich łączyła, gdy byli młodsi i która wciąż jest między nimi, nawet jeśli Jake nie chce tego przyznać, gdy są trzeźwi).
Jake musi ścigać mordercę, który według naocznego świadka jest synem Silvy. A Silva musi wstawiać się za synem, próbując przekonać Jake'a, że jego chłopak jest niewinny i że powinien przestać go szukać. Wszystko to: obowiązki szeryfa, żal ojca, mieszają się z wyrzutami i deklaracjami miłości dwojga kochanków, którzy nie widzieli się od dwudziestu pięciu lat i żyją na przeciwległych krańcach pustyni.
To dziesięć centralnych minut filmu, pierwsze, które napisałem.
Wciąż nie wiedziałem, jaka będzie fabuła i czy w ogóle będzie jakaś fabuła, ale moim pierwszym zamiarem było oddanie głosu tym dwóm odmieńcom w średnim wieku, którzy nie występowali w gatunku takim jak western. Miałem pomysł, aby przełamać tę ciszę.
„Tajemnica Brokeback Mountain” w reżyserii Anga Lee to film, w którym Hollywood jest najbliżej opowiedzenia historii o dwóch mężczyznach, którzy się kochają i o tym rozmawiają.
Są westerny z homoseksualnymi bohaterami, jak „Dwa Złote kolty”/Warlock Edwarda Dmytryka. Scenariusz obfituje informacjami o namiętnym związku dwóch bohaterów: Anthony'ego Quinna i Henry'ego Fondy, ale nikt o tym nie mówi, mimo że ich relacja jest jedną z osi filmu. To sprawia, że film Dmytryka staje się dziwnym westernem. Film jest zrozumiały tylko wtedy, gdy oboje są kochankami, ale to słowo nigdy nie pada.
Chociaż jestem wielkim wielbicielem tego gatunku, nigdy nie myślałem, że w końcu nakręcę western. Bardzo podobała mi się realizacja filmu, pomimo nieznośnych temperatur najgorętszego lata w naszej historii. Kręciliśmy w miasteczku zbudowanym w Almerii dla Sergio Leone jako plan jego legendarnej trylogii z Clintem Eastwoodem: „Dobry, zły, brzydki”; „Za kilka dolarów więcej” i „Za garść dolarów”.
Upływ czasu, pięćdziesiąt lat, nadał autentyczności temu miejscu, dziś zakurzonemu i staremu. Typowa sztuczność tego, co było planem filmowym pięćdziesiąt lat temu, zbudowanym wtedy zaledwie kilka tygodni przed rozpoczęciem zdjęć, teraz zniknęła.
Praca z Ethanem Hawke i Pedro Pascalem (obaj niezwykli w swoich rolach), była również ekscytującym doświadczeniem.
Jeśli chodzi o wystrój, uszanowałem gatunek, nie popadając w żadną anachroniczną pokusę, z wyjątkiem piosenki na początku, z głosem Caetano Veloso i anielską twarzą Manu Ríosa.
Do wyboru dekoracji na ścianach dwóch najważniejszych scenografii: czyli wnętrza domu szeryfa i rancza, na którym mieszka Silva, zwróciłem się do artystów. W domu szeryfa Jake'a znajduje się kilka obrazów autorstwa Maynarda Dixona, jednego z pierwszych artystów, jeśli nie pierwszego, który malował pejzaże z amerykańskiego Zachodu, z rdzennymi Indianami i kowbojami. Dla mnie to wszystko było odkryciem, jego prace posiadają nietypową dla tamtych czasów kolorystykę, która zbliża je do pop-artu, a czasami do impresjonizmu. Jest też portret artystki Lily Langtry, bardzo znanej na początku wieku, która faktycznie nakręciła niemy film i w którą wcieliła się Ava Gardner w filmie „Sędzia z Texasu”/ The Life and Times of Judge Roy Bean wraz z Paulem Newmanem. Artystka, który pojawia się na ścianach rancza to Georgia O'Keefe( Meksykański pejzaż, który wisi nad łóżkiem Silvy).
Za całą garderobę odpowiadał ze strony Saint Laurenta, Anthony Vaccarello. Inspirację czerpaliśmy z kina, z tego jak aktorzy ubierali się w westernach w latach 1900-1915. Obejrzałem ponownie wiele westernów, żeby nie popaść w anachronizmy i prawda jest taka, że męska garderoba zmieniła się niewiele. Szeryf jest zawsze najbardziej elegancki, zwykle w garniturze, kamizelce (materiał kamizelki był jedyną rzeczą, która pozwalała na odrobinę fantazji, z błyszczącymi adamaszkami), koszula i wokół szyi krawat bolo. Reszta męskich postaci zawsze nosiła szalik na szyi, w różnych kolorach i wzorach, koszulę w kratę. Sukienki meksykańskich prostytutek są inspirowane filmem El Dorado (reż. Howard Hawks).
Jeśli chodzi o narrację i muzykę, to wzorowałem się na klasycznym kanonie. Pomimo faktu, że w Hiszpanii mamy wielką tradycję spaghetti westernów, w latach 60. i 70. nakręcono ich ponad sto. Nie inspirowałem się żadnym z nich, a kompozytor Alberto Iglesias unikał Ennio Morricone, który byłby najłatwiejszym odniesieniem."
Pedro Almodóvar
WYSTĘPUJĄ: ETHAN HAWKE - JAKE PEDRO PASCAL - SILVA PEDRO CASABLANC - CARPENTER MANU RÍOS - SINGER GEORGE STEANE - JOE JOSÉ CONDESSA - YOUNG SILVA JASON FERNÁNDEZ - YOUNG JAKE SARA SÁLAMO - CONCHITA OHIANA CUETO - CALIXTA DANIELA MEDINA - PATRICIA
SCENARIUSZ I REŻYSERIA - Pedro Almodóvar
