17 marca 2024
01:53:15
Marcin Kydryński
Moi drodzy, ważne są dedykacje. Książka z paroma słowami od zaprzyjaźnionego autora lub życzliwego ofiarodawcy staje mi się bliższa. Najcenniejsze pozostają tomy od Taty, z dni dzieciństwa. Podążam wzrokiem za ruchem jego dłoni, utrwalonym w bieli papieru. Spotykają się nasze oczy. Patrzymy na tę samą, tytułową stronę. Rozdzieleni przepaścią czasu, skazą nieistnienia, a przecie jakoś w tej chwili połączeni. Poznaję go, czuję jego obecność w kaligrafii. Jest bowiem pojedynczość w charakterze pisma. Są w kształcie liter, niczym w linii izoelektrycznej, drgnienia życia. W smużce dawnego atramentu zaschnięte drobiny duszy.
W Salzburgu studiuję nuty Mozarta z wiarą, że ten ostateczny „dowód na istnienie” pomoże mi pojąć tajemnicę. Pewnego dnia pojadę z podobną nadzieją do Stradfordu.
Ale ciekawa rzecz. Nie zbieram autografów. Mam ich nie więcej niż tuzin. Obok listów Stanleya i Livingstone’a, czy obrońcy Chartumu generała Gordona, ledwie kilka muzycznych wspomnień. Są to zwykle ślady szczęśliwych dni (i nocy) w studiach nagraniowych z Patem i Branfordem, czy rozmów ze Stingiem. Jedno, dwa zdania i podpis. Wspomnienie intymności. Znak, że nasze ścieżki skrzyżowały się na mgnienie. W tym gronie autograf o surowej urodzie – samo imię i nazwisko, bez dedykacji, bez daty. Dziesięć liter. Ustawione we właściwej kolejności mają wielką siłę.
Miles Davis.
30 października 1988. Noc nie do zapomnienia. Sala Kongresowa. Mam 20 lat. Podaję do podpisu okładkę wydanej cztery lata wcześniej płyty Decoy. Nieprzypadkowo. Zdobi ją fenomenalna fotografia. Ale przede wszystkim to moja „płyta zbójecka”. Muzyka, która u progu dorosłego życia pozbawia mnie pewności, że świat dźwięku jest do pojęcia, do oswojenia.
Mija właśnie 40 lat od premiery tej płyty. A ona wciąż mnie wabi. Uwodzi. Jest jak linia horyzontu. Wędruję ku niej życie całe, ale nigdy jej nie dotknę. Pozostanie odległa. Nieodkryta.
I ta wstążka dziesięciu liter. A zatem Miles istniał? Naprawdę?
Playlista audycji:
Yuri Buenaventura, ZAZ - Je me suis fait tout petit Anna Maria Jopek - Sodade Yasmin Levy - Olvidate De Mi Yasmin Levy - Hasta Siempre Amor Marta Mirska - Piosenka przypomni Ci Yasmin Levy - Shoef K'mo Eved Queen - Mustapha Queen - Innuendo Queen - White Queen (As It Began) Miles Davis - Decoy
Moi drodzy, ważne są dedykacje. Książka z paroma słowami...
56:11
Playlista audycji: Sir Colin Davis & Winds of the...
57:05
5 maja 2024
01:53:35
Moi drodzy, to nie będzie początek pięknej przyjaźni. Ale też nie mogę się skarżyć, jakoby...
28 kwietnia 2024
01:54:38
Moi drodzy, tylko rodziców sobie nie wybieramy. Trafiają się losowo. Moja dusza krążąca w...
21 kwietnia 2024
01:53:49
Moi drodzy, jestem w Lizbonie, więc myślę o muzyce i miłości, bo jak inaczej. Z tęsknoty za...
14 kwietnia 2024
01:52:15
Moi drodzy, „człowiek jest mocny”. Jeśli bywa przy tym odrobinę szalony, mogą zdarzyć się...
7 kwietnia 2024
01:53:42
Moi drodzy, przeczytałem ostatnio dawne strofy, tak dziko niepoprawne, że aż je przytoczę dla...
31 marca 2024
01:51:54
Moi drodzy, Wielkanoc. Pora spierać się o sprawy ostateczne.Głęboko wierzący nie mają...
24 marca 2024
01:53:02
Moi drodzy, w Księdze Przyjaciół wydawnictwa Próby przeczytałem takie słowa:„Całe...
10 marca 2024
01:54:23
Moi drodzy, byłem ostatnio w głębokiej depresji. 123 metry poniżej poziomu morza. Danakil....
3 marca 2024
01:53:22
Moi drodzy, dokąd zmierzamy? – że zacznę od ostatniego z trzech pytań fundamentalnych. Cóż,...
25 lutego 2024
01:53:46
Moi drodzy, „jednym z najszczęśliwszych momentów ludzkiego życia jest, jak sądzę, początek...
18 lutego 2024
01:54:35
Leżeli obok siebie w półmroku. Dokładnie siedemdziesiąt lat temu, 18 lutego. Jej głowa...
11 lutego 2024
01:54:34
Moi drodzy, poza chwilą wszystko jest kłamstwem. Melancholik z Rasinari podejmuje myśl Maraia...